Dlaczego wdrożenie regulacji SFTR jest i wyzwaniem i okazją dla firm inwestycyjnych?

Wprowadzenie unijnego rozporządzenia w sprawie sprawozdawczości dotyczącej transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych (SFTR) zapewni instytucjom finansowym idealną okazję do skonsolidowania i poprawy podejścia do zarządzania tymi procesami. Czy jednak firmy skorzystają z tej możliwości? Mając wiele innych priorytetów i niepewny termin wdrożenia jasne jest, że wiele banków i firm inwestycyjnych nie myśli jeszcze o rozpoczęciu implementacji SFTR. Duża ilość wymaganej pracy oraz stan przygotowań w wielu firmach doprowadzić może do sytuacji, w której dostosowanie do wymogów SFTR będzie trudne do osiągnięcia na czas. Organizacje wykonujące operacje podlegające pod SFTR powinny już teraz zaplanować działania na 2019 rok. Regulacja ta wejdzie w życie już w 2 kwartale 2020 roku.

Komisja Europejska dąży do zwiększenia przejrzystości działań i transakcji finansowania papierów wartościowych (SFT), które nie są objęte innymi przepisami. SFTR będzie wymagać od firm zgłaszania wszystkich zdarzeń dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych (repo, buy-sell back, securities lending, margin lending) do zatwierdzonego unijnego repozytorium transakcji. Nowością (i zarazem dużym wyzwaniem) jest nacisk położony zarówno na szczegóły samej transakcji SFT jak i wszystkie związane z nią zdarzenia, np. złożone depozyty zabezpieczające lub ponowne wykorzystanie papierów wartościowych („re-use”).

Działania firm inwestycyjnych na rynkach kapitałowych zostały w pierwszej kolejności objęte regulacjami takimi jak MiFID II i EMIR. Teraz główna uwaga regulatorów przeniosła się na mniej znany obszar finansowania z użyciem papierów wartościowych, co wynika m.in. z obaw o stabilność rynku. W ostatnim dziesięcioleciu infrastruktura dotycząca transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych była relatywnie niedoinwestowana. Procesy, w których powstają zdarzenia objęte SFTR, mogą być trudne do zidentyfikowania oraz odpowiedniego zaraportowania wszystkich wymaganych regulacją danych dotyczących transakcji.

Instytucje wykonujące czynności objęte regulacją SFTR będą musiały udoskonalić zarządzanie danymi w celu spełnienia tych wymogów. Powinny również skorzystać z możliwości uzyskania większej wartości z danych, które doprowadzą do lepszej analizy biznesowej i dokładniejszego wglądu na przykład w bieżącą sytuację płynnościową firmy, oraz lepsze oszacowanie ryzyka zdarzenia niewypłacalności związane z nagłą utratą tej płynności.

W jaki sposób firmy inwestycyjne powinny podchodzić do wdrożenia zgodności z SFTR?

Skuteczny program wdrożenia zgodności z SFTR wymagał będzie rewizji wszystkich zdarzeń powiązanych z przypadkami finansowania w których uczestniczy firma, przeglądu zakresu danych zbieranych w tych procesach oraz sprawdzenia, czy ich zakres pozwala na pełne i poprawne raportowanie.

Szczegółowa analiza luki na początku projektu pozwoli na wczesną identyfikację potencjalnych problemów oraz elastyczne zaplanowanie przyszłych działań wraz z lepszą kontrolą kosztów wdrożenia. Może okazać się, że model operacyjny poszczególnych procesów będzie wymagał gruntownych zmian. Istnieje ryzyko, iż przy odkładaniu tych działań na „ostatnią chwilę”, wraz z wejściem w życie regulacji SFTR firma będzie musiała zamknąć niektóre linie biznesowe. Natomiast działania podjęte odpowiednio wcześniej umożliwią dostrzeżenie okazji do stworzenia nowych usług, które wynikną z wejścia regulacji w życie.

Aby wdrożyć skuteczny program zgodności, firmy muszą być elastyczne w podejściu do wymagań dotyczących danych, co może również pomóc w ujawnieniu potencjalnych problemów na wczesnym etapie projektu. Umożliwi to lepsze planowanie i kontrolę kosztów. Firmy muszą również zrozumieć zmiany modelu biznesowego i oferty dla klienta, aby zapewnić, że wybiorą optymalny model operacyjny w przyszłości.

Takie podejście można połączyć z rozwiązaniem programowym, aby zapewnić sprawne przechwytywanie wszystkich wymaganych pól danych. Dane te można publikować, tym samym zapewniając zgodność. Ma to kluczowe znaczenie, ponieważ niektóre dane będą trudne do pozyskania; jednak pierwsze kroki powinny obejmować:

• definiowanie podmiotu prawnego, produktów i funkcji;
• koncentrowanie się na skutecznej harmonizacji i przejrzystości w całym programie;
• przeglądanie rozwiązania do zarządzania danymi;
• podejmowanie analizy kosztów i korzyści oraz dostawcy;
• wprowadzanie cyklicznej oceny zgodności regulacyjnej aby zmniejszyć ryzyko regulacyjne i operacyjne;
• obliczanie wartości kosztu transakcji dla ciągłego raportowania.

Procesy objęte regulacją SFTR zachodzić mogą w wielu obszarach firmy. To rodzi dodatkowe wyzwania związane ze zbieraniem oraz zapewnieniem spójności danych pozyskiwanych często z wielu systemów organizacji. Jasny opis procesów, źródeł danych oraz sposobu ich integracji wymuszą poprawę ich jakości, terminowości i dokładności.

Przechodzenie poza zgodność…

Raporty SFTR, choć trudne do przygotowania, zapewnią bogaty zestaw danych, których wiele firm wcześniej nie miało do dyspozycji. Zamiast dążyć do spełnienia wymogów SFTR instytucje powinny przyjąć bardziej ambitne podejście, idąc dalej i wykorzystując te nowe zbiory danych do prowadzenia działalności i osiągania korzyści z umiejętnego zarządzania powiązanymi procesami. Przyjmując takie podejście i maksymalizując ponowne wykorzystywanie danych w dobry sposób, firmy mogą odzyskać część kosztów, które poniosły aby osiągnąć zgodność.

Wartościowe nowe kombinacje danych można uzyskać na podstawie nowo dodanych pól, takich jak LEI, UTI, zabezpieczenie, rozliczenie, umowa, instrument i typ działalności. Połączenie i ponowne wykorzystanie tych danych umożliwi tworzenie nowych raportów wykazujących cenne korelacje i ryzyka koncentracji, które nie były wcześniej dostępne. Nowa wiedza i spostrzeżenia mogą być zidentyfikowane w całej firmie i sektorze w celu informowania o ryzyku.

Wraz ze zbliżaniem się terminu wejścia w życie wymogów SFTR firmy muszą zapewnić, że mają trwały i niski koszt aby je spełniać. Spoglądając poza zwykłe przetwarzanie danych z różnych źródeł do jednego raportu;  organizacje, które odpowiednio wcześniej zaimplementują SFTR, skorzystają z okazji do budowania dodatkowej wartości dzięki inteligentniejszemu wykorzystaniu danych i zaoferowaniu nowych produktów adresujących wyzwania, które pojawią się po wejściu jej w życie.

Dlaczego SFTR jest wyzwaniem?

SFTR wprowadza mechanizmy bazujące na rozwiązaniu EMIR (minimalizacja dublowania raportowania, unikanie niespójności, wykorzystanie infrastruktury tych procesów), ale jednocześnie żadna transakcja podlegająca raportowaniu w SFTR nie podlega mu w EMIR. Wymagana jest inna logika raportowania, od obu stron transakcji (nawet dla strony, która jest firmą spoza Unii Europejskiej) oraz wymagany jest XML w standardzie ISO 20022. Oprócz firm inwestycyjnych i banków objętych raportowaniem EMIR czy MIFIR, SFTR dotyka również zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji, TFI, instytucji pracowniczych programów emerytalnych, jak również zwykłych przedsiębiorstw czy osób fizycznych – jeśli są stroną transakcji oferującej usługi i towary objęte regulacją. Szczegółowe wymogi określone są w standardach technicznych tj, rozporządzeniach wykonawczych (tzw. RTS). Raportowane są transakcje oraz związane z nią zdarzenia jak zawarcie i zamknięcie, ustalenie daty zapadalności czy zmiany warunków ekonomicznych (np.: zmiana zabezpieczenia czy wyceny) transakcji.

Autorzy: Cezary Gocłowski (Key Account Manager), Tomasz Zając (Analityk biznesowy)

Risco Software, 13.02.2019